Przygody z projektantami

Jako że zdecydowałem się na dom drewniany szkieletowy, zapytałem najpierw firmę, która takie domy robi. Mieli swojego projektanta. Ów ma w necie nawet dość ładną prezentację swoich projektów. Napisałem do niego. Chodziło mi najpierw i przede wszystkim o technologię, nie wygląd. Opisałem mu dość szczegółowo. Facet za parę dni przesłał mi parę rysunków odnośnie wyglądu i pomieszczeń. Z tego wynikało, że albo nie zrozumiał, albo nie chciał zrozumieć, o co mi chodziło, a myślał, że kupię wygląd domu. Gdy mu ponownie wyjaśniłem, o co mi chodzi w technologii, nie okazał zainteresowania tematem. Natomiast zażyczył sobie 1000 zł za czas poświęcony na rysunki, mimo że przedtem nie było o tym mowy, ani nie podpisaliśmy umowy...

Sprawa projektu ruszyła po tym, jak pewien znajomy polecił swojego znajomego wykonawcę, który stale wykonuje usługi budowlane dla podmiotów kościelnych. Ten wykonawca miał się podjąć budowy, a najpierw pośredniczyć w projekcie architekta. Rozmowa była rzeczowa i sprawna. Przedstawiłem sprawę i technologię wraz z rysunkami, zdjęciami i filmikami, dostałem kontakt do architekta. To było w sierpniu. We wrześniu miała ruszyć budowa. Pozwolenie na budowę miał załatwić architekt. Po paru tygodniach dostałem projekt wstępny. Jednak musiałem stwierdzić, że nie uwzględniał on zasadniczych reguł tej technologii, o które mi właściwie chodziło i które były omówione i ustalone. Tak też odpowiedziałem. Po czym panowie poskarżyli się do znajomego, że wydziwiam, a oni już chcieli startować z budową. Dotarło to do mnie drogą okrężną przez moją siostrę. Wobec mnie architekt wykazywał gotowość do poprawek. Przysłał mi po kilku miesiącach następną wersję, jednak również niezgodną z ustaleniami. Pan projektant np. nie wiedział czy uważał za nieistotne, że kąt nachylenia połaci dachowej pod kolektory powinien wynosić optymalnie 30 stopni. A miał pecha, że taką i podobne informacje potrafiłem znaleźć w necie... W końcu pan projektant wyraźnie zniecierpliwiony naliczył aż dziewięć korekt i zapowiedział podniesienie ceny za projekt, na co uprzejmie odpowiedziałem, że chodzi wyłącznie o sprawy technologii i praktyczności, nie o zmienne gusta mojej skromnej osoby. Odniosłem wrażenie, że albo nie przykładał się do projektu, albo szukał pretextu do podniesienia ceny.

Potem na etapie wykonania prosty murarz stwierdził, że projekt jest słaby. Przed zleceniem wykonania dachu okazało się, że projekt nie zawiera projektu więdźby dachowej i też innych zadaszeń... Co oczywiście musiałem dokupić.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Doświadczenia innych osób

Mały przerywnik w postaci czyichś doświadczeń z budowaniem. Otóż mój chrześniak zaczynał budowę swojego domu właściwie równocześnie, tylko jakieś 1-2 miesiące wcześniej (rok 2014). Zamieszkał w nim rok później. Dom jest według obecnych standardów nowoczesności, z gazobetonu, także strop dachowy betonowy, z rekuperacją itp. Świadomie nie chciałem tak budować, bo nie wyobrażam sobie mieszkać oddychając przez przewody wentylacyjne. Ale nie o to chodzi. Opowiadał mi dzieje swojej budowy. Miał to szczęście, że budowy doglądał jego ojciec emeryt, który już kiedyś budował własny dom i ogólnie dobrze wie, jak działa budownictwo. Czyli w przeciwieństwie do mojej sytuacji naiwniaka. Nie porównuję mojego domu z tamtym, gdyż technologia jest zupełnie inna, aczkolwiek też ma część murowaną, zupełnie klasyczną, którą można spokojnie porównać. Jednak przytoczę inny przykład opowiedziany mi przez chrześniaka. Otóż w jego sąsiedztwie ta sama firma budowała dom o połowę mniejszy, ale roboty zasadnicze,
Czytaj więcej

Skąd pomysł budowy domu?

Zanim do tego przejdę, wyjaśnię, skąd pomysł budowania domu. Czy to w ogóle przystoi xiędzu? Po co takiemu własny dom? Też sobie zadawałem to pytanie. Nigdy ani nie myślałem ani nie planowałem budowy. Ta dziedzina pragnień i wiedzy była mi zupełnie obca. Zaś inspiracją był nikt inny jak sam papież Benedykt XVI, który jako profesor w Ratyzbonie wybudował sobie dom. Jako że byłem i jestem w podobnej sytuacji - oczywiście nie porównując - tzn. nie jestem związany z duszpasterstwem parafialnym, a jestem i tym bardziej na starość będę na własnym rozrachunku, pomyślałem, że sensownie jest zainwestować w nieruchomość, którą przekażę testamentalnie na cel kościelny. Aczkolwiek jest to teraz oficjalnie inwestycja prywatna. Muszę jednak podkreślić, że nie chodzi mi o naśladowanie kogokolwiek, tym bardziej takiej osoby. Przykład x. prof. Ratzingera jedynie podsunął pomysł na rozwiązanie istotnego problemu jak najbardziej egzystencjalnego dla każdego kapłana, mianowicie miejsce sprawowania Mszy św
Czytaj więcej

Sąsiedzi

Zanim opiszę historię z dachem, warto parę słów poświęcić sąsiadom. Jak już wspomniałem, jeden sąsiad jest powinowatym murarza, o którym była mowa. Jest oczywiście solidarność czyli zemsta za przyłapanie na oszustwie. Razem z innym, dalszym sąsiadem czuwają nad tym, co się dzieje na budowie. Gdy zauważą jakąś ekipę i dogodny moment mojej nieobecności, "życzliwie" ostrzegają, że rzekomo nie płacę za pracę, że jestem niewypłacalny itp. Niektóre ekipy w ten sposób spłoszyli już podczas wstępnych oględzin. Dwie ekipy przerwały pracę i pojechały bez słowa, nie wspominając nawet o zapłacie za początek pracy. Gdy próbowałem się dowiedzieć powodu, zbywano mnie, tłumacząc się innymi pilnymi zleceniami. Jedna ekipa powiedziała o życzliwym ostrzeżeniu sąsiadów. Jednak nie wszyscy im uwierzyli, dlatego prace postępują, powoli ale jednak. Ostatnio doszło doświadczenie z sąsiadami, którzy od lat są zaprzyjaźnieni z rodziną mojej siostry (to jest osobny rozdział). Tak jest od czasu, gdy rod
Czytaj więcej